Bij leiderschap denken we altijd in het groot. En om onszelf een leider te noemen, vinden we moeilijk en soms arrogant. ‘Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’. Maar leiderschap gaat niet alleen over het leiden van groepen, teams, organisaties en landen. Leiderschap is soms maar heel klein. Je doet iets voor een ander en je verandert daarmee zijn of haar leven. We kennen allemaal wel dat soort mensen en momenten, waardoor je leven veranderde of je een prachtige ontwikkeling doormaakte of soms zelfs dat je leven werd gered. Kleine dingen die mensen doen, die een diepe indruk achterlaten.

Drew Dudley noemt het ‘lollypop moments’. Het zijn de momenten die de persoon in kwestie haar hele leven lang meedraagt en onthoudt en die jij je misschien niet eens meer herinnert.

Ik ken dat soort momenten ook. Soms kleine dingen, die maken dat je dag weer helemaal goed is. Soms wijze lessen, die je je hele leven mag koesteren en inzetten. Zoals mijn eigen leidinggevende 26 jaar geleden, die zonder het te weten als een vader voor me was, mij inspireerde en wijze lessen leerde. Een maatje. Maar ook de serveerster in het restaurant, die door haar vriendelijkheid, gastvrijheid en openheid een klote dag weer goed maakte.

Ik vervul in het werk als leider, trainer, systemisch werker en coach soms ook deze rol. Soms heel klein, soms heel groot voor anderen. Regelmatig vertellen mensen mij dan, soms pas na maanden of jaren, wat ze van mij hebben geleerd of hoe ik hun leven heb veranderd. Ondanks dat ik het ‘normaal’ vind wat ik doe of deed, kan ik genieten van de feedback en waardering die ik dan krijg.

Vroeger genoot ik van deze mensen en momenten. Maar ik zei het deze mensen niet. Maar dat is wel veranderd. Ik vind het fijn om de mensen die mij in het leven deze ‘lollypop moments’ bezorgen, daarvoor te bedanken. En hen te laten weten, hoe klein of normaal wat ze doen voor hen mag zijn, zij een fantastisch effect op mij of anderen hebben of hebben gehad. Mijn oude leidinggevende heb ik 20 jaar na dato het alsnog vertelt. Wat een prachtig gesprek hebben we daarna gehad en nog jaarlijks eten we een hapje met elkaar. Of de bediening in het restaurant, die van mij te horen krijgt hoe fijn en welkom ik me voel. Vanochtend heb ik het ook weer gedaan in de fitness. Elke keer als begeleider Coen er is, is er een prettige sfeer en wordt er veel gelachen. Ik heb hem vertelt dat als hij er is, hij altijd zorgt voor een fijne en positieve energie in de zaal. Hij lachte en bedankte me voor mijn compliment. “Ik doe gewoon wat ik doe, en vind het leuk wat ik doe”, zei hij.

Leiderschap zit hem vaker in de kleine dan grote dingen. Ik wens jullie veel ‘lollypop moments’ toe!

Veel kijkplezier bij het verhaal van Drew Dudley!